بسم ربّ الشهدا
انصراف خواص از انقلابی گری ؛
علت تقابل با « دکتر احمدی نژاد »
شناسایی ریشه ی اصلی دشمنی ها با « دکتر احمدی نژاد » آنقدر هم سخت و پیچیده نیست .
عیان است که دوران هشت ساله ی دکتر احمدی نژاد همانطور که رهبری معزز انقلاب نیز بارها یادآوری کردند احیاگر « شعارهای امام راحل و انقلاب اسلامی » پس از دوران فترت و عقب گردهای گذشته اش بوده است .
حال چرا عده ای حتّی با ظاهری انقلابی و اسلامی اختلاف سلیقه ها و برخی از نابسامانی ها را بهانه ی کینه توزی بی امان نسبت به ایشان کرده و در کنار توهم تعامل با شیطان بزرگ ، نابودی گفتمان دکتر احمدی نژاد و یارانش را در دستور کار خود قرار داده اند ؟! پاسخ را باید در دوری خواص و انقلابی نمایان از شاخصه های انقلاب و مبارزه جستجو کرد .
ایشان فراموش کردند امام خمینی ( رضوان الله تعالی علیه ) فرمودند :
« مبارزه با رفاه طلبى سازگار نیست؛ و آنها که تصور مىکنند مبارزه در راه استقلال و آزادى مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه دارى و رفاه طلبى منافات ندارد با الفباى مبارزه بیگانهاند . » صحیفه نور ج21 86
ولی مدعیان تهی دست و فقیری که امروز به اشراف نوکیسه مبدل شده اند ، هنوز خود را محور انقلاب و « رأس نظام » تصور کرده و با همین توهم مسیر حرکت عدالت مدار انقلاب را به مسیری سرمایه سالارانه استحاله نموده اند و برای تداوم عافیت طلبی خود با توجیهاتی دنیا طلبانه به دنبال سازش با شیطان رفتند .
کسانیکه دیروز با دروغ « چپ و راست » و امروز با عنوان ساختگی « اصول گرا و اصلاح طلب » ساختار نظام را به گونه ای بسته اند که هیچ انقلابی ای نتواند وارد آن شود و فریب افکار عمومی را پوششی قرار داده اند تا ثروت های کشور در دست معدودی سرمایه دار بماند نقطه ی انحرافشان فراموشی این کلام امام راحل است که فرمود :
« آنهایى هم که تصور مىکنند سرمایه داران و مرفهان بىدرد با نصیحت و پند و اندرز متنبه مىشوند و به مبارزان راه آزادى پیوسته و یا به آنان کمک مىکنند آب در هاون مىکوبند.
بحث مبارزه و رفاه و سرمایه، بحث قیام و راحت طلبى، بحث دنیاخواهى و آخرت جویى دو مقولهاى است که هرگز با هم جمع نمىشوند.
و تنها آنهایى تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند. فقرا و متدینین بىبضاعت گردانندگان و برپادارندگان واقعى انقلابها هستند. » ( قبل )
و کسانیکه که استکبار ستیزی دکتر احمدی نژاد را « ندانم کاری » ، « ماجراجویی » و « افراط » و رسیدگی به فقرا و گرسنگان را « گداپروری » و « تاراج منابع ملّی » نامیدند از هدف اصلی نظام غافل مانده اند که درباره اش آن سفر کرده فرمود :
« ما هدفمان پیاده کردن اهداف بین الملل اسلامى در جهان فقر و گرسنگى است. ما مىگوییم تا شرک و کفر هست، مبارزه هست. و تا مبارزه هست، ما هستیم. ما بر سر شهر و مملکت با کسى دعوا نداریم. ما تصمیم داریم پرچم «لا اله الّا اللَّه» را بر قلل رفیع کرامت و بزرگوارى به اهتزاز درآوریم .» صحیفه نور ج21 88
و امروز کسی جسارت تهمت وقاحت آمیز خرافه پرستی را به منتظران امام عصر علیه السلام نداشت اگر این سخن امام راحل همواره زنده می ماند که فرمود :
« مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمدارى حضرت حجت- ارواحنافداه- است که خداوند بر همه مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد. مسائل اقتصادى و مادى اگر لحظهاى مسئولین را از وظیفهاى که بر عهده دارند منصرف کند، خطرى بزرگ و خیانتى سهمگین را به دنبال دارد. باید دولت جمهورى اسلامى تمامى سعى و توان خود را در اداره هرچه بهتر مردم بنماید، ولى این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانى اسلام است منصرف کند. »(صحیفه نور ج21 ص 327)
گرفتاری مدعیان پنهان شده پشت نقاب انقلابیگری به اشرافیت و کاخ نشینی تناقضی است که کشور را مبتلا به عقب نشینی کرده و این جماعت به جای ارتقا شجاعت خود ، بزدلانه به انقلابیون تهمت و ناسزا را روا می دارند ، چراکه به این نسخه ی شفابخش امام راحل توجه نکردند که فرمود :
«اگر بخواهید بىخوف و هراس در مقابل باطل بایستید و از حق دفاع کنید و ابرقدرتان و سلاحهاى پیشرفته آنان و شیاطین و توطئههاى آنان در روح شما اثر نگذارد و شما را از میدان به در نکند، خود را به ساده زیستن عادت دهید و از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام بپرهیزید. مردان بزرگ که خدمتهاى بزرگ براى ملتهاى خود کردهاند اکثر ساده زیست و بىعلاقه به زخارف دنیا بودهاند. آنها که اسیر هواهاى پست نفسانى و حیوانى بوده و هستند براى حفظ یا رسیدن به آن تن به هر ذلت و خوارى مىدهند؛ و در مقابل زور و قدرتهاى شیطانى خاضع، و نسبت به تودههاى ضعیف ستمکار و زورگو هستند. ولى وارستگان به خلاف آنانند. چرا که با زندگانى اشرافى و مصرفى نمىتوان ارزشهاى انسانى- اسلامى را حفظ کرد. »
صحیفه نور ج18 471
مشکل اصلی رئیس جمهور انقلابی و ساده زیست ما «دکتر احمدی نژاد» قرارگرفتنش در باره ی زمانی ای بود که خواص یا اصلا انقلابی نبودند و یا اکثراً از انقلابی گری انصراف داده بودند و به دولت و حکومت به عنوان طعمه و بازاری برای معامله ثروت و قدرت می نگریستند .
دیگرانی هم که با پوشش دفاع از ارزش ها ایشان را « خطرناک ترین انحراف از صدر اسلام » دانستند نیز به نوعی بر سر سفره ی همین اولیگارشی و ارتزاق کننده ی ویژه از بیت المال بودند که با روح عدالت سنخیتی ندارند .
پس این مشکل دکتر احمدی نژاد و عدالتخواهان نبود که بخش های قابل توجهی از اولیگارشی با آنان به مقابله پرداخته و هنوز نیز بر علیهش بی تقوایی و تهمت روا می دارند بلکه استحاله و انحراف واقعی افراد از اصل انقلاب و دوری از انقلابی گری آنان که جرأت ابراز بی زاری از امام راحل و رهبر معزز انقلاب اسلامی ندارند را با دکتر احمدی نژاد به عنوان نماد انقلابی گری به تقابل کشیده و تا جایی پیش می روند که رئیسِ شیطان بزرگ را ستایش می کنند ولی تمام نفرت خود را بر علیه تنها رئیس جمهور انقلابی سال های اخیر روا می دانند .
البته به علت این رویه ی غیر مردمی اقتصاد و سیاست و فرهنگ و قرار گرفتن ثروت های کشور در دست اندکی از افراد ، نارضایتی بزرگی بر علیه این جریانات در حال شکل گیری است که مانع اصلی تداوم این اوضاع خواهد بود !
مسعود شفیعی کیا
93/6/3
شوال 1435